Diario de enasky, 25 jul. 23

ik ben er weer. Zondag avond terug uit Polen. Twee weken maar eten. eerste week heb ik nog geprobeerd afstand houden van dat allemaal vriendelijkheid maar de tweede week heb ik opgegeven. Het mentaliteit geeft geen ruimte voor eigen behoeften. Als je eten weigert op welke reden dan ook, ben je onbeleefd of hoor je maar gedoe. ik verlang naar heilige rust. Dat houd in: de gehele dag door blijven eten. Als een paard ,🤢 goh wat ben ik blij dat ik weer terug ben. Kwam daar alleen voor me vader die nog leeft maar ook hij wil dat ik GOED blijf eten . Triest.
Ben nog niet gewogen. Durft niet. Is ook minder belangerijk. Eerst mijn mag te rust krijgen. Weer een patroon creëren dat ik ik ketose kwam. Eerst van de zuurbrand af, hoofdpijn af, opgeblazen buik, pijn in spieren en gewrichten. Een paar keer p/dag naar de wc doet me goed maar zou graag willen dat ik maar aan 1 x genoeg heb.
Suma sumarum : was geen vakantie zoals t hoort. Twee bejaarde mensen te verzorgen, kind van 7 en verslaafd man van 30 bij. Dat noem ik geen vakantie. ook als t niet thuis was en in prachtig omgeving.
Mijn lieverd van 7 gaat vrijdag naar zijn moeder voor 3 weken maar hopen dat hij daar geen ellende krijgt .....

---

4805 kcal

Ejercicio: Fitbit - 24 horas. más...